Geçtiğimiz Cuma günü, uzun yıllar sıkıntısını çektiğim derdime, "korkunun ecele faydası yok:)" diyerek son verdim:
Burnumun sinüs, deviasyon ve burun eti problemlerini bir operasyonla hallettiler.
Doktor, hastane ve hele de ameliyattan ne denli korktuğumu mimleme oyununda yazmıştım. Bu korkunun da ötesinde bir fobi bende adeta. Dolayısıyla karar vermem ile ameliyatı olmam arsında geçen süre 4 yılı buldu. Ben yine de son anda bir numara çeker, bir bahane uydurur, bu işten sıvışırım diye düşünüyordum ama yapamadım. Çünkü burnumdan geçen oksiyen miktarı %10 a düşmüş.
Ameliyat sonrası ,ertesi gün burnumdaki tamponlar çıkarılarak taburcu oldum ve düşündüğümden çok kısa süre sıkıntı çektim. Görüntüde şişlik vs en ufak bir farklılık olmadığı için konuyu Mimi ye anlatmadık bile, o beni nezle sanıyor.
Eğer bu konuda benim kadar korkanlar varsa bana yazsınlar , onları çok iyi anlayabilir ve bu operasyonun nelere dikkat edildiğinde bu kadar rahat olabileceğini onlara anlatabilirim. (Beni tanıyanlar bu söylediklerime ne şaşırıyordur kimbilir; "Kendi derdini çözdü de başkalarına derman olacak, halbuki bize neler çektirmişti" diye:)
Geçmiş olsun dileklerinize yürekten teşekkür ederim..Not: Bu sadece KBB ameliyatıydı, plastik cerrahi olduğu taktirde, aynı iyileşme seyri geçerli değil.
16 yorum:
Gecmis olsun Ipek,
InsAllah dedigin gibi doya doya rahat rahat nefes alirsin omur boyunca:)
Sevgiler
Geçmiş olsun tekrar, nasıl rahatlamışsındır şimdi,rahat nefes almak, koku alabilmek gibisi yok.İnsan bazen birşeyleri geciktiriyor da geciktiriyor ve sonunda da niye bu kadar beklemişim diyebiliyor....
Çok geçmişler olsun bende 6 sene önce olmuştum bu ameliyattan rahatlamışsıznızdır....
Ipekcim, cok gecmis olsun canim.
%10'a gelene kadar gercekten çok fazla sabir! gostermissin. Nefes cok onemli. Bunca zaman yogayla ilgilenince herseyin basi nefes diyebilirim :)
Hayati dolu dolu soluman dilegiyle.
Sevgilerimle,
Yildiz
Çok teşekkürler Lama, benim de dileğim bu..Bazen kokusunu unuttuğum birşey var mı acaba diye düşünmeden edemiyorum:)
Sevgiler
Zeyno cuğum, çok teşekkürler. Haklısın bazı şeyleri geciktirmek sadece zaman kaybı, hayatımızdan çalıyoruz aslında.
Sevgiler
Sevgili Tuğba,
Geçmiş olsun dileklerine teşekkürler. Bu ameliyatı geçirmiş biri olarak fikirlerin önemli benim için: Yıllar sonra nefes alamama durumu tekrar oluyor mu? Bazı kişiler tekrarladığını söylüyor da?
Sevgiler
İpek
Yıldız cığım,
Çok teşekkürler vefalı arkadaşım. Bu ameliyatı olmaya en çok da yogaya tekrar başlayabilmek ve ara verdiğim yüzmeye bir an önce geri dönmek için karar verdim.
Her ikisi de nefessiz olmuyor:)
Bu arada şu blogunu güncelle artık, senden haber alamaz oldum:)
Sevgiler
İpek
Bir ara kimyasallara olan alerjim yuzunden koku alma duyumu kaybetmistim, insan yedigi ictiginden, hayattan zevk alamiyor.Sen bir de rahat nefes alamiyormussun, daha zor olmali.Kurtulmussun ne guzel.. Kendi adima da cok sevindim, simdi tazelenmis olarak bu blogu daha da bir senlendirirsin diye :)Iyilesme seyrini hizlandirmak icin kizini kucagina alip bol bol koklayacaksin, bu da kucuk oglumdan bir tuyo, anne kokusu ona iyi gelmis te..
Tekrar gecmis olsun, Ipek..
Eşim de geçen sene benzer bir operasyon geçirmişti. Çok kısa sürede toparlandı. Geçmiş olsun benden de.
Bu arada tarifler harika. Acemi aşçı böyle olursa ustası nasıl olur artık?:-)
Bugün ilk defa rahat rahat nefes almaya başladım Betül, işin alerji kısmını da ele alacağım, problemin bir bölümü de burada galiba.
Kızımı iki günde bile öyle çok özlemişim ki sarılmalar yetmedi. Oğlun harika söylemiş, evet anne-çocuk kimyası başka türlü iyileştirici birşey.
Çok sevgiler
İpek
Ps: bu arada mimleme oyununa bakınıyorum, hala göremedim seni:)
Sevgili Pınar,
Teşekkür ederim. Ben de son sürat iyileşiyorum. Mutfağıma döndüm bile, ama yeni tarifler yerine şimdilik buzluktaki köfteler, salata vs gibi kolay şeylerle idare ediyorum, yakında eski kıvamıma dönerim,
Sevgiler
İpek
Geçmiş olsun İpekciğim, Mimi'yi de öperim. Sevgiler.
Çok geçmiş olsun İpek,acil şifalar dilerim.
Sevgili Behiye, Sevgili Nalan,
Çok çok teşekkür ederim,
sevgiler
İpek
Sevgilİ İpek ,çok geçmiş olsun.Bende aynı problemi yaşıyorum ama korku daha üstün geliyor dediğin gibi.Senin blogunu çok beğendim ,linklerime ekleyeceğim mutlaka .
Hiç de acemi değilsin bence çok özenli ve güzel gözüküyor her şey.
Benim adım da İpek.Bana da uğra.Görüşmek üzere.Sevgilerimle.
Geçmiş olsın ipek, tez zamanda sapasağlam olursun inşallah.
sevgiler..
aintabsofrasi.blogcu.com
Çok geçmiş olsun! Mis kokulu nice çiçeklerin yanında olman dileği ile...
İpek'ciğim, çok geçmiş olsun. Bilmezmiyim o derdi. Sesim bile değişik çıkıyormuş doktorun dediğine göre.. Ama korkuyorum. :( Biraz daha rahatladım yazdıklarından ama daha bir süre daha erteleyeceğim sanırım. Bakalım...
Sımsıcak sevgilerimle...
Sevgili Çilek-İpek,
Ben senin sayfanın müdavimiyim zaten ama adaş olduğumuzu bilmiyordum, buna ayrıca sevindim.
Umarım sende kısa zamanda kurtulursun, uzadıkça sıkıntı da artıyor. Bu işi geciktirmek benim sağlığımda çok şeye mal oldu.
Pembe kuzuya bayıldım. Bende ara sıra kızımın oyun hamurlarıyla böyle şeyler deniyor ve çok eğleniyorum.
Görüşmek üzere,sevgiler
Naile çok teşekkürler ve sevgiler,
Berceste ne güzel bir dilek bu. Hepimiz için diliyorum mis kokulu çiçeklerle dolu bir yaşamı.
Sevgiler
Zerrin ciğim, teşekkür ederim. Evine döndün mü, bakamadım sayfana.
Yukarıda Çilek-İpek e de yazdım; gegiktirdikçe sağlığının faturası kabarıyor, o gözle bak birde. İnan ki düşündüğünden daha kolay geçiyor. ben tamamen iyileştim bile.
sevgiler
Herkese tekrar teşekkürler
İpek
Yorum Gönder