Sosyal Sorumluluklar

Bir kaç gündür etrafımdakilerde olduğu gibi, benim de ruhiyatım yerlerde sürünmekte.
Henüz daha gerçek yüzünü dahi görmediğimiz cehennem sıcakları, orman yangınları, ne zamana kadar süreceği belli olmayan susuzluk, bu susuzlukta her başımı çevirdiğim yerde gizlice, hortumla ve bol köpüklerle foşur foşur arabalarını yıkayan bir kesim.


Susuzluktan, yakında kendileri bitlenecek ama olsun, varları yokları canım arabaları misler gibi olsun. Bu toz toprakta, iki gün sonra yeniden leş gibi olacak ama, yine yıkar nasıl olsa. Kendisi leş gibi ter koksa da...
Gece uykumdan su sesleriyle uyanıyorum. Sitede, yan apartman kapıcısı gürül gürül bahçe suluyor. Tam bir saat! Bitti sanıyorum, bitmemiş. Bir de arabasını yıkadı elbette. Aynı metodla!!
Belediyeyi arıyorum gecenin ikisinde, haliyle cevap yok.

Çok canımın acıdığını hissediyorum. İnsanlara çok kızıyorum, hatta umudumu neredeyse tamamen yitiriyorum. Kendimi çok ama çok yalnız hissediyorum bu ülkede.


Derken posta kutumda bir mail, aşina birinden.
Mimi nin okulundan bir veli, üstelik Acemi Aşçı okuru. İşiyle, yavrularıyla, yaptıklarıyla ışıl ışıl, dünyalar güzeli bir kadın.
Diyor ki:

"Benim 5 yıldır gönüllük ilkesiyle 1 yıldır da Anayüreği Çocuk ve Aileyi Destekleme Derneği (kurucularındanım) olarak verdiğimiz çabalara içiniz ısınır, beğenir sitenizde de link olarak yer verirseniz çok sevinirim.
Sitemiz www.anayuregi.org, buyrun bekleriz.

Olmaz derseniz de hiç kırılmam"

Okudum.

Bir anda bütün umutsuzluklarımdan, kızgınlıklarımdan ve yalnızlığımdan kurtuldum.
Bu güzel insanların varlığı içimi öyle bir ısıttı ki.
Arkalarında ne büyük patronlar, ne büyük paralar, ne herhangi bir parti ya da fikir.

Tek sermayeleri yürekleri.

İnsan olmanın sorumluluğunu yüreğinde yaşayan, anne yüreğindeki sevgiyi ihtiyacı olan tüm çocuklarla paylaşmaya hazır olan bu güzel insanlar karşısında saygı, onur, güven, gurur, sevgi.. Ne hissedeceğimi şaşırdım.

Onlara katılmaya karar verdim.
Sizlerden ricam, lütfen bu derneği inceleyin, izleyin ve düşünün.

Sonra siz de belki kendinizi, benim gibi, daha iyi hisseder, yalnız olmadığınızı, yakınızda bir yerlerde çok güzel insanlar olduğunu, çok güzel şeyler yaptığını fark edersiniz.
Belki siz de katılırsınız; desteğinizle, emeğinizle ama en önemlisi sevginizle. Çünkü okudukça fark edeceksiniz; en çok gereksinim buna..

Teşekkürler Figen, sen ve dostların; iyi ki varsınız!

İyi hafta sonları herkese..