21 Ağustos 2008

detaylar


Bozcaada'nın asıl güzelliği, her köşeye yerleşmiş küçük, sevimli detaylarda gizli.
Bunlar benim objektifime takılanlar.
Her biri, yaşama verilen önemin, özenin, saygının bir parçası sanki.
Hoş bir tebessüm, onları gören gözlerde, yüzlerde ve gönüllerde bıraktıkları...

Ada denince; hiç kedisiz olur mu? Onlar adanın asıl sahipleri..


Pencereler ,pcv olmanın utancını böyle gizlemek istemişler belki...


Mimi'nin boyunda olan bu bebekler misafirlerini kapıda karşılıyor.


Bu resim, adanın tevazu dolu yaşamına dair en güzel detay.





Martılar, martılar.


Rakı-şarap, eski-yeni..


Söz biter...


Sevgi, her detayda..


Neşe,


Heybet,


Zerafet,

...Ve mutlak mutluluk.

12 yorum:

Adsız dedi ki...

Günaydın, ben ada aşığıyım. Bozcaada ya iter ya çeker adayı seven biri gördüğümde dayanamam ada hakkında hep konuşmak hep konuşmak isterim burada birşeyler yapmayı o kadar çok istiyorum ki. Ama her işte olduğu gibi hayırlı ise olsun. İnşallah birgün ada da görüşürüz. Sevgiler. Zerrin Kubas

nymphea dedi ki...

Hosgeldin, yazilarini ozlemistim, ama fotograflari gorunce neden yazamadigini anladim. Insan oyle bir yerde internete girer mi ki:) Hep gitmek istedigim bir yerdi zaten, fotograflari gorunce cok ozendim, heralde ilk siramda Bozcaaadayi gormek olacak bundan sonra..

Adsız dedi ki...

Ben de yaz başında Bozcaada'daydım. Fotoğrafları görünce bir daha gitmek geldi içimden... Bütün karelerden huzur akıyor sanki : )

asli dedi ki...

Hoşgeldiiin:)..
Bu güzel resimleri görünce orada olmak istedim, umarım bir gün ben de gider görürüm bu güzellikleri..
Sevgileeer:)..
aslı

ipek dedi ki...

Zerrin,
Islomania olarak da tabir ediliyor bizim bu durumumuz:) bende en çok Bozcaada'da tezahur ediyor:)ama biliyorum ki; "ada" olmasaydı yine de çok severdim Bozcaada'yı. galiba oradaki mütevazi yaşam şekli ev rüzgar beni çeken, kimbilir??
belki karşılaşırız dediğin gibi:)
sevgiyle...

Nym,
Eğer İstanbul'da oturuyorsan, adaya gitmek iş değil. Bir hafta sonu bile yeterli. Ankara'daysan işin zor bizim gibi.. O kadar uzun sürüyor ki yol!! Giderken anlamıyorsun da, dönüşü pek bi kötü geliyor insana:((
Ayrıca sayfaya dair beğenin için çok teşekkür.
sevgiyle..

Küçük Gurme,
Ben de resimlere her bakışımda, içimden gelen "yeniden gitme" duygusunu bastıramıyorum bir türlü.
Ve evet; Bozcaadayı anlatabilecek en güzel sözcük: Huzur!
sevgiyle..

Aslı,
yazmadım ama, okudum hepinizi:)) Ama yeniden yazabiliyor olmak güzel.
Umarım en kısa zamanda yolun düşer bu huzurlu adaya.
sevgiyle...

Tijen dedi ki...

İpek'ciğim,
"Kasaba"ya gitmişsin sen! Arzu'cuğumu da gördün mü? (O kolyeler benim de çok dikkatimi çekmişti).
Fotoğraflar harika, teşekkürler!

ipek dedi ki...

Tijen,
Bozcaada'ya gidip de "Kasaba"yı pas geçmek mümkün mü? Ada'daki bu yılın en güzel sürpizi oydu:))
Ben gittiğimde Arzu Hanım orada değildi. Ama ellerine sağlık hepsinin, çok iyi bir iş çıkarmışlar..
Sevgilerimle

gülriz dedi ki...

Sevgili İpek, ne kadar güzel fotoğraflar bunlar böyle... Ben zaten gezgin ruhuma gem vuramıyorum bu aralar, bir de üstüne Bozcaada'nın bu güzel fotoğraflarını görünce yine baştan çıktım.
Anlaşılan çok güzel bir tatil olmuş, ne de iyi olmuş. Kocaman sevgiler :))))

Cafe Gusto dedi ki...

Harika kareler yakalamışsın ama en güzeli Mimi ve sanırım annen.Bayıldım ellerine sağlık.Ayrıca ne güzel dinlenmişsindir kimbilir..sevgiler..

Adsız dedi ki...

İyi günler İpek Hanım,

Blogunuza tesadüfen rastladım. Ama Simin'in fotoğrafını görünce çok şaşırdım çünkü benim büyük kızım da Simin ile aynı yuvaya gidiyordu. Benim kızım Simin'den bir yaş büyük ama sanırım her ikisi de aynı zamanlarda yuvaya başlamışlardı. Biz kızımızı getirmeye başladığımızda yuvada Simin güzelliği ile hemen ilgimi çekmişti. Tabi bir de o da benim kızım gibi başlarda çok ağlıyordu. Ama zamanla her ikisi de alıştılar ve daha sonraki sabahlarda mutlu bir şekilde gelmeye başladılar.
Simin'e anaokulunda başarılar diliyorum.
Tüm güzellikler sizinle ve Simin'le olsun

Seda'nın Günlüğü dedi ki...

Fotoğraflar çok güzel olmuş. Gitmek istediğim yerdir orası. Kısmet hangi bahara nasip olacak.
Resimler için teşekkürler canım.
Hayırlı Ramazanlar

ipek dedi ki...

Gülriz,
Çok teşekkür. Tadı damağımızda kaldı, böyle güzelliğe doyamıyor insan. Ama asıl sükunet büyülüyor insanı. Neyse ki sonbahar geliyor da kendimi avutuyorum: malum şehirlerin en güzel zamanıdır hazan:)Yoksa gezgin ruh neler neleeer diyor insana. değil mi??
sevgiyle..

Cafe gusto,
Bingo! Bu kareyi çekerken bile bu kadar güzel olduğunu fark etmemiştim, benim favorim de o!
Annemin yüzündeki huzur ve mutluluğu, dinginliği, kızımın yüzündeki mutluluk ve keyif ifadesini ve daha birçok şeyi (benim için) anlatmış bu resim. Benimle paylaştığın için çok teşekkürler.
sevgiyle

Pınar Hanım,
Ne güzel bir tesadüf! Yuvada birbirimizi tanımadığımız halde, Mimi'nin bloğu sayesinde burada karşılaştığım ne çok anne var:) Sanal dünya başka bir alem:) Çekirdekteki bütün anneler Simin'i ağlama döneminden hatırlıyor, alışması 4,5 ay sürmüştü, yani 4,5 ay ağladı! Çekirdek yuva nın bu konudaki rekoru Simin'e aitmiş yani:)))
Umarım yarın sabah yeni anaokulunda da bu gerçekleşmez..
içten sevgilerimle..

Seda,
çok teşekkür. dilek varsa neden bu bahara gerçekleşmesin ki??
sevgiyle..