enginar kemirmece

Çocukluğumu hatırlıyorum: Aneannem ve annem, geniş pencereli, aydınlık mutfaktaki (o zamanlar günler daha mı aydınlıktı - bana mı öyle gelirdi? ) masaya kurulur, ellerine bulaşık eldivenlerini geçirir, ayıkladıkları enginarları, yarıya bölünmüş birkaç limonla şenlendirilmiş su dolu bir leğene atarlardı. Ayıklanan enginarlar limonla ovulur, yapraklarsa dibindeki etli kısımlar ısırılarak büyük bir keyifle kemirilirdi. Kemirildikçe kararan dişlerle, herkes birbirine sırıtmaya başladığında kahkahalar kopardı. Bu kemirme kısmına ben de büyük bir zevkle eşlik ederdim. Gerçekten lezzetin farkında oluşumdan mı, yoksa büyülü olduğuna hala inandığım o keyifli ortamın sıcaklığına kapıldığımdan mı, şu an hatırlayamıyorum...
Bir de enginarlar bütün olarak haşlanıp, yaprakları limon ve tuzla kemirilirdi ki; bu daha lezzetli olmasına rağmen, eğlencesi diğeri kadar değildi.
Çok zaman geçti, gün ışığının o sıcak rengi dahil; çok şey değişti...

Enginarlar artık ayıklanmış satılıyor. Elbette çok daha pratik. Pazarda, kesilen yaprakların yerlerde süründüğünü her izleyişimde içim gidiyor. Asıl lezzetlere yazık oluyor!
Size çok pratik, çok lezzetli ve ekonomik bir önerim var: Enginar kemirmece.

Enginar Kemirmece (haşlanmış enginar)

• Dilediğiniz kadar (tencerenize sığacak kadar) enginarları yıkayın. (bursa enginarı tercih edilir)
• Sadece saplarını kesin.
• Çelik bir tencereye 2 parmak su koyup kaynatın. Enginarları koyun ve 20 dakika civarında kısık ateşte ağzı sıkıca kapalı haşlayın.
• Sürenin sonunda dış yaprakları çektiğinizde yumuşamış ve kopuyorsa pişmiştir. Tencereden alın ve soğutun.
• Küçük kaselerde zeytinyağı-limon-tuz karışımı, mayonez ya da sıvı kıvamda wasabi hazırlayın. (diyet durumunuza göre sadece limon iyi bir seçenek olabilir)
  
• Yaprakları kopartarak, dipteki etli kısımlarını hazırladığınız soslara batırarak kemirmeye başlayın:)

Afiyet olsun..

Notlar:

• Kemirmece şöyle oluyor: yaprağın dip kısmını ısırıyor ve dişleriniz arasından çekiyorsunuz. Yumuşak ve etli kısım ağzınızda kalıyor, sert kısım yaprakta. Yani yaprağı çiğnemiyorsunuz.
• Kemirmece tv karşısında yapıldığında oldukça hazif ve leziz bir "çerez" görevi görüyor.
• Kemirmece ailecek ya da grupla yapıldığında tahmin edilemeyecek kadar eğlenceli bir aktivite:)
• Miktar hesaplarken, kişi başı en az bir enginar olarak düşünün, benden söylemesi:)
• Yaprakların en lezzetli ve etli olanları en dışta olanlar, sakın ola ayıklayıp atmaya kalkmayın. Satıcıya ayıklattırmayın.
• İçe doğru, yapraklar gittikçe küçülmeye, uçları dikenleşmeye başlıyor. Sonra tüylü kısımlar başlıyor. Tüyleri elinizle kopartarak temizlerseniz, enginar çanağına ulaşırsınız. Bunu dilerseniz :
  

1. aynı yapraklar gibi soslarla kemirin,
   
2. dileseniz doğrayıp salatalara koyun,
   
3. mayonez, karides, dereotu karışımı doldurarak servis yapın,
   
4. ya da üzerine haşlanmış garnitür ekleyerek zeytinyağlı yemeğini yapın.

Bahçeye enginar ekerek, Ankara'da yetişip yetişmeyeceğini deniyorum. İlerleyen günlerde bahçeden haberler de vereceğim...