24 Şubat 2007

Sonunda ben de bu işlere bulaştım..

Şu pasta yapma işine hiç bulaşmayım diye hep uzak duruyordum. Çünkü ben kendimi bilirim, bu işten büyük keyif alacağımdan eminim. Sonrası mı? Ooo her dakka bir pasta yaparım sonra da oturup yeriz, lüzumsuz bir yığın kalori, şeker şu bu..Bu yaş için akıl işi değil..

Ama buraya kadarmış:) Daha fazla direnemedim. Deli gibi yağmur yağan bir günde Pastacı Burcu nun sayfasından verilen adresi alıp, tuttum Gimat ın yolunu. Ne tarif ettiyse buldum aldım. Tarih 14 Şubat tı.

14 Şubat annemle babamın evlilik yıldönümüdür. Bu yıl 43. yıllarını kutladılar. Daha nice nice sağlık ve mutluluk dolu yılları olsun birlikte. Ve ilk pastamı onlara yaptım.


Pastanın yapımından önce başıma gelenleri anlatayım:

Önce pandispanyayı yapayım dedim. Tarifi Burcu nun sayfasında. Fakat çıkan kek kenarları içe çökmüş, üzeri eğri büğrü bir kekti. (Sonra Hanimiş in sayfasında okudum kek kalıbının kenarlarının tırmanması için kalıbın kenarları yağlanmamalıymış)

Pandispanyayı nasıl işe yarar hale getirebilirim diye düşünürken kalpli kurabiye kalıpları gözüme çarptı. Onlarla pandispanyayı bir güzel kestim.

Sonra iç kremasını hazırladım. Onun tarifi de yine Pastacı Burcu dan. Kremalardan, muhallebi gibi olan pastacı kremasını seçtim. Güzel ve lezzetli bir krema oldu.

Kalpleri üç dilime böldüm. Aralarına kremayı sürdüm. Muz dilimleri ve çikolata parçaları koydum.

Şeker hamuru macerası ayrı bir hikaye: Şeker hamuru için malzemelerim tamdı ve kendim yapmaya kalktım. (Allahtan bir gün önceden denemiştim.) Onları yoğuracağım diye kan ter içinde kaldım. Her yer boya şeker ve macun kıvamındaki malzemleyle kaplıydı evde. Sonunda hatayı nerede yaptığımı buldum: Burcu basbas bağırıyordu;"şu marka çok ince çekilmiş pudra şekeri kullanın" diye. Ben gittim dr oetker marka market pudra şekeri kullandım. Şeker hamurunun içinde adeta kesme şeker gibi kaldı..

"Delimiyim ben " diyip gittim hazır şeker hamuru aldım. O da ayrı bir maceraydı. Ne sert şey o şeker hamuru öyle? Al takke ver külah birşeyler yaptım işte. Bütün bunları yaparken de sevgili Burcu & Burcu yu bir kez daha takdir ettim. Cidden çok zor ve zahmetli iş yapıyorlar, her babayiğidin harcı değil pasta işi.

Sonuçta, yamuk yumuk ilk pastalarım huzurlarınızda. Ama biliyorum ben iflah olmam, arkası gelir bunların:)

Not: Bütün bu emek zahmetin karşılığında üstündeki şeker hamurunu yemediğimizi de belirtmeliyim. Çok fazla boya, glikoz, şeker vs. Hiç gerek yok vücuda bunları sokmaya. Yani bütün bu emek zahmet sadece göz zevki için..

26 yorum:

Adsız dedi ki...

Günaydın ipekciğim, ilahi öyle güldüm ki pasta macerana.. :) Başına gelmeyen kalmamış. Ama şahane kurtarmışsın.. Ben özellikle kalpli kalıplarla pandispanya yaptın diye düşündüm. meğer kekin azizliğiymiş..

Ben de aynı şeyi düşünüyorum. Eve bir sürü pasta malzemesi, şeker hamur yapında kullanılan malzemeleri falan filan aldım. Ama ben de girişmiyorum. Girişince sanki sonu gelmeyecek gibi geliyor... Ama böyle güzel pastaları gördükçe de ben de yapacağım diye dolanıyorum.. :)

Bu sırada Anneniz ve babanıza birlikte daha nice mutlu yıllar diliyorum..

Sımsıcak kocaman sevgilerimle...

Sndrfknella dedi ki...

Ben yemek yazmıyorum, ama yemek blogları arasında gezmeyi ve çok seviyorum. Siz hakkaten de aşmışsınız ama :) Acemilik blogun adında kalmış... süper görünüyor pastanız, ellerinize sağlık. Anne ve babanıza da beraberce nice seneler olsun.. pastanın bir kenarına nazar boncuğu iliştirseydiniz keşke ;)

Sevgiler,

Berceste dedi ki...

Anne ve babacığına birbirleriyle, sevdikleriyle geçirecekleri nice yıllar dilerim!

Yıllar önce düdüklü tencerede pişen bir pandispanya tarifi almış, sık sık da uygular hale gelmiştim. Annemin gününe pasta yapacağıma ve bu pandispanyayı kullanacağıma da söze vermiştim. Günden 1 gün önce annem beni aldı arkadaşları ile Edirne yakınlarında bir yere geziye götürdü. Akşam yorgun argın dönünce sıvadık kolları pasta işine... Pandispanya pişti tamam dedik, bir açtık düdüklünün kapağını pıssss dedi, iniverdi! Ben ağlamaklı, annem ağlamaklı. Vazgeç bu sevdadan dedi bana. İnatçıya bu söylenir mi hiç? İkinci pandispanyayı yapıverdim hemen. O da çok başarılı olmadı. Annemle bende gene korkunç bir yüz ifadesi derken Vikingler çizgi filmindeki Viki gibi, benim ampul yandı! Pandispanyaların biri alt oldu, öbürü üst! Arada krema, üstünde krema. Herkes vaaaay amma güzel kabarmış dedi durdu :) Tarifler alındı. Sır verilmedi! Soran olsa verilirdi. Bir daha hiç kabarmamazlık etmedi. Bende böyle bir anısı olsun diye herhalde. Şimdi senin hikayeni okuyunca, aklıma bu geliverdi.Üşenmedim, uzun uzun yazdım :)
Gıda boyaları notu da gözümden kaçmadı ;-) Sevgiler...

ipek dedi ki...

Zerrin ciğim maceralarım daha bitmedi:) Dedim ya ben iflah olmaz bir inatçıyım. İki gün önce de eşimin doğumgünü için aynı işlere giriştim. (bu ayrı bir posta konusu)
Sana tavsiyem pasta işlerine başlayacaksan, ilk denemeni herhangi bir günde yap. Yani doğumgünü vs özel birgün olmasın. Yaptıkça az biraz tecrübe kazanılıyor. Yani daha çoook fırın ekmek yememiz lazım çoook:)
Anne/babam için dileklerine çok teşekkür ederim.
sevgiler
İpek

ipek dedi ki...

Sinder merhaba,
Görüntüye aldanma, aslında -hele pasta konusunda-hiçbirşey bildiğim yok. Görüntü kurtarıyor durumu:))
İyi dileklerine ve sözlerine çok teşekkür ederim.
Merak ettiğim bloguna uğradım ve gerçekten çok hoşuma gitti. New order, soft cell, öyle uzun zaman olmuştu ki dinlemeyeli, anılara daldım gittim. Sık sık uğrarım sana.
Sevgiler
İpek

ipek dedi ki...

Berceste ciğim, öyle güldüm ki.. Harika yazmışsın. Durumu çok akıllıca kurtarmışsın gerçekten, aynı şeyi ben akıl edemedim diye hayıflandım (sonra yazacağım ikinci pasta maceramda)
Annemle babam için dileklerine çok teşekkürler, sanırım annem birsüre sonra gelir buralara ve kendi de yazar teşekkürlerini.
Çok sevgiler
İpek
Not: Gıda boyalarına not yazdım, valla yemiyoruz. Balkabaklarının sırrını da yazdım okudun mu?:))

Nukhet dedi ki...

Ipekcim

Al benden de o kadar denemeyeyim denemeyeyim diyordum bir denedim sonuc profesyonel olmasada bir daha vazgecemeyecegim hali aldi. Kesinlikle bu isin arkasi gelecekte bahane lazim bana da pasta yapmak icin. Yoksa esim cook kizmaya basladi evin her yanini keklerle pastalarla dolduruyorsun diye. Yani kalori sonucta hepsi. Ayni ben de berceste gibi eezgosun dogum gunun de yaptigim pastanin pandispanyasi kabarmayinca bir tane daha yaptim ve dev gibi bir pasta oldu sonunda. Yani hikayelerimiz bir birine pek bir benziyor.
Seker hamuruna gelince zaten yemek istesen de yenmiyor Ipekcim fazla sekerli.

Ve nihayet soz senin pastana geldi. Kalpli kalpli cok original bir o kadar da sevimli olmuslar. Ellerine saglik. Merakla bekliyorum senin diger calismalarini. Opuyorum

Nukhet dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Defne dedi ki...

Ne diyeyim, iyi ki bulaşmışsın bu işlere İpekciğim !
Sevgiler.

ipek dedi ki...

Nükhet ciğim merhaba,
Ben bu bloglara gün geçtikçe daha çok bayılıyorum. Sadece okumak yetmiyor artık, yazılanları hayal etmeye de çalışıyorum ve çok eğleniyorum. Gerçekten hikayelerimiz birbirine çok benziyor, ve hepsi de çok matrak. Vazgeçmek yok, herkes bir yolunu bulup yılmadan yapıyor pastasını:))
Yeni pastalarda buluşmak üzere,
çok sevgiler
İpek

Defne ciğim, görüyorsun işte, pastacı Burcu sayesinde ortalıkta acemi-heyecanlı, minik minik "pastacılar" dolaşmaya başladı. Çok şeker halimiz.
Sevgiler
İpek

Tulosh dedi ki...

O kadar zahmet çekmişsin ama değmiş bence. Harika görünüyor ellerine sağlık.

ipek dedi ki...

Teşekkürler Tulosh:)

Ferhanca dedi ki...

Pastanız çok güzel afiyet olsun..Annenla babana da mutluluklar.
sayfanız çok güzel ..sevgiler. Ferhan

Zeynep B. dedi ki...

nereye uğrasam son zamanlarda herkes şeker hamuru ile çalışmalar yapıyor ne güzel...ben de niyetliyim ancak henüz girişimde bulunamadım. Aslında İpek, o zahmete karşılık yiyemeceksek madem...??? ( pastaneden alınan pastaların üzerindekilere asla dokunmam mesela...) :))
Ama böyle güzel göüntülerin keyfini sürmek için bile değer sanırım.

Adsız dedi ki...

İpekciğim, şimdiye kadar hiçbir kutlamada bu kadar güzel bir pasta yemedim. Hele ne kadar zorluklarla hazırladığını öğrendikten sonra!!!İleride Mimi de size böyle güzel sürprizler hazırlar dilerim. Yıl dönümümüzü kutlayan herkese çok teşekkür ediyorum. Hepinize çok sevgiler.

ipek dedi ki...

Ferhanca çok teşekkürler. Ziyaretcilerin görüşleri benim için gerçekten önemli.Beğenin beni mutlu etti. Balkonundaki çiğdem ne kadar da güzel açmış.
Sevgiler
ipek

Mutfak Robotu merhaba,
Önce de yazdım; pastacı Burcu öyle güzel anlattı ki herşeyi, birsürü minik pastacı olduk etrafta. Hepimizin elinde bir şeker hamuru, yoğurup duruyoruz:)
Şaka bir yana, üzerini yemesek de pastayı yaptığımız kişinin yüz ifadesini izlemek bütün o zahmete değiyor gerçekten. Eşimin doğumgününde yaptığım pastayı (ki çok komik bir pastaydı) ilk görüşündeki ifadesini hiç unutmayacağım.
Sen bu duyguları anlarsın, bence hemen bir pasta yap:)
Sevgiler
İpek

Noni ciğim, ne demek.. Zahmeti acemiliğimdendi. Bundan sonrakiler daha kolay ve daha güzel olacak.
Tekrar kutlarım
sevgiler
ipek

Rakunt ideas dedi ki...

İlk tecrübe mi????

süper olmuşlar elinize sağlık darısı başıma cesaret etmek lazım sanırım....

nilay dedi ki...

Sevgili İpek ;
ilk deneme için oldukça başarılı görünüyor pastaların :)ellerine sağlık canım

sevgiler

Tuba dedi ki...

Ipek'cigim, once pastan icin tebrik ediyorum. Uzun ve mesakkatli olmus:)) ama bak sonuc super, degmis yani. Yukarida ki Bercestenin ve senin icten aciklamalarinizi ise zevkle okudum. Ve son soz olarak kesinlikle hak veriyorum, yalnizca gorunusu guzel, ben de tadini hic sevmiyorum bu seker kaplamalarin, sevgilerimle,

ipek dedi ki...

Merhaba Tuğba,
İlk deneme evet, ama yine de oldukça zevkli olduğunu söylemeliyim. Denemeye karar verirsen bunu mutlaka oldukça BOŞ bir vaktinde yap,
sevgiler

Sevgili Nilay,
çok teşekkür ederim. Tadı fena değildi gerçekten ama kurdeleyle falan saklamaya çalıştığım şekil bozukluklarını hiç sorma:)
Sevgiler

Tuba merhaba,
Şeker hamurunun içindekileri bilince zaten insanın yiyesi gelmiyor, ama çocuklar için çok cezbedici, onlara anlatmak gerek.
Bizimki anlattıklarımı akıllı akıllı dinledi, sonra arkamı dönerdönmez, gizlice yalayıp yutarken yakaladım onu:)
Sevgiler
ipek

Yıldız dedi ki...

İpekcim,

Tam da benim doğumgünümde böyle bir post yazmışsın. Ne güzel tesadüf :)) anne-babana nice mutlu sağlıklı, sevdikleriyle beraber geçirecekleri yıllar dilerim.

Sevgilerimle

ipek dedi ki...

Yıldız cığım, Demek sen de 24 Şubatlısın. Eşim de öyle. Ne güzel tesadüf. Nice mutlu yaşlar diliyorum sana, bu pastanın 43 yazan dilimini çıkartıp gerisini sana gönderiyorum, en iyi dileklerimle o zaman:)
Çok sevgiler
İpek

Adsız dedi ki...

Evet Acemi asci ismi blogunun isminde kalmis. Katiliyorum diger yorumcuya. Ipekcim ellerine saglik harikalar yaratmissin.
Anne ve babana hepbirlikte uzun ömürler ve mutlu yillar diliyorum. Biz de kismetse mayis basi otuzdördüncü evlilik yilimizi kutlayacagiz.
Sevgilerimle Sonia...

Yeni siteye ziyaretlerinizi ve paylasimlarinizi beklerim.

http://soniavarol.com

hanimiş dedi ki...

İyi ki bulaşmışsın pasta işine. Böyle dört farklı minik pastalı tasarı çok hoş olmuş bence ellerine sağlık
Işıl

ipek dedi ki...

Merhaba sevgili Sonia, önce yeni siten hayırlı olsun, ben çoktan gezdim bile. Çok beğendim.
Senin beğenin için de çok teşekkür ederim. Bloglara başladığımdan beri herkesten okadar çok şey öğrendim ki..
Demek bir yastıkta 34 yıl. Buna maşallah denir işte. Şimdiden kutlarım evlilik yıldönümünüzü.
Sevgiler
ipek

ipek dedi ki...

Işıl merhaba,
Ziyaretine çok sevindim.
Pasta işleri gerçekten çok keyifli ama çok püf noktası var galiba.
Hep hayıflanıyorum ya, senin sayfanı daha önce okumuş olsaydım birsürü pandispanyayı harcamazdım:))
Ben seni ve Burcu ve Burcu yu pür dikkat izlemeye devam edeceğim..
Çok sevgiler
ipek