Ankaralı Tasarımcı Blogcular buluşması

İtiraf ediyorum, Pınar'ın (Pino) mailini aldığımda çok heyecanlandım.

Ankara da yaşayan tasarımcı blogcuların tanışması ve birlikte bir çalışma yapması (workshop) için bir organizasyon öneriyordu.

Okuldan sonra, mobilya tasarımı, dekorasyon, resim dışında bu işlere hiç bulaşmamış, en son tasarımını mezun olduğum yıl yapmış (ki tarih 1987, asır olmuş:)) Endüstriyel Tasarımcı olduğunu neredeyse tamamen unutmuş , ama bu toplantıya gitmeye de can atan biri olarak "Tabi ki katılırım, ama siz tasarlayın, ben izlerim" diye cevapladım, utana sıkıla.

Sonrası mı??

Tabi ki katıldım genç tasarımcı arkadaşlarıma. Hem de ne katılma, çalışmanın temasına bile el koydum:)

Pino bu çok keyifli geçen günü, sayfasında harika özetlemiş. Ben de kendi duygularımı eklemek istiyorum:

Herşeyden önce, şu ana kadar ekranın arkasından tanıdığım kişiliklerin ete kemiğe bürünmesi, üstelik herbirinin son derece cana yakın, sıcak, neşeli ve pırıl pırıl insanlar olması müthişti. Sanki uzun zaman önce tanışmış, eski arkadaşlar gibiydik.

Pino yu anlatmama gerek yok, ışıl ışıl gülümseyişi sayfasından taşıyor zaten.. Funda (Kiki's design) hayatımda tanıdığım en yaratıcı, en olumlu insanlardan biri. Sayfasında yazmış: V.P.P (very positive person) Tamamen doğru. Funda, blogcu olmayan ama son derece hassas bir anne olan okuldaşı Asuman ile geldi.

Defne, gizli güçlerin kendisine haber verdiği bu toplantıya telefonla katıldı:)

Öğleden sonra aramıza katılan Ceyda (Ceydanın Tükkanı) tanımaktan mutlu olduğum, çok zarif, çok şeker bir insan.

Yemek içmekten sıyrılıp işlerimizi yaparken, çok eğlendik. Çalışma konusunu ufak çaplı bir darbe yapıp değiştirdim ve zavallı arkadaşlarım "tavuk" teması işlemek zorunda kaldılar. Bu ayki yemek etkinliğine katılacağım tarifi yapıp getirmiştim ve orada fotoğraflamak istiyordum. Bu yüzdendir ki, sevgili arkadaşlarım bir türlü konunun neden değiştiğini açıklayamadılar sayfalarında. Üstelik orada çektiğimiz resimlerin çoğunu da yayınlayamadılar benim yüzümden:))

Ben orada zaman nasıl geçti, ne zaman akşam oldu anlayamadım. Onların bu güzel enerjileri bana da bulaştı. Uzuuun zaman önce kapısını kapattığım atölyeme bir an önce geri dönmek için can atmaya başladım.

Bir sonraki buluşma için şimdiden sabırsızım. Bu ışıl, ışıl insanları tanımama sebep olan blogları şimdi daha da çok seviyorum. Ekranın arkasında kimbilir daha nice güzel insan var. Bir gün belki onları da tanıma şansım olur..