Şu pasta yapma işine hiç bulaşmayım diye hep uzak duruyordum. Çünkü ben kendimi bilirim, bu işten büyük keyif alacağımdan eminim. Sonrası mı? Ooo her dakka bir pasta yaparım sonra da oturup yeriz, lüzumsuz bir yığın kalori, şeker şu bu..Bu yaş için akıl işi değil..
Ama buraya kadarmış:) Daha fazla direnemedim. Deli gibi yağmur yağan bir günde Pastacı Burcu nun sayfasından verilen adresi alıp, tuttum Gimat ın yolunu. Ne tarif ettiyse buldum aldım. Tarih 14 Şubat tı.
14 Şubat annemle babamın evlilik yıldönümüdür. Bu yıl 43. yıllarını kutladılar. Daha nice nice sağlık ve mutluluk dolu yılları olsun birlikte. Ve ilk pastamı onlara yaptım.
Pastanın yapımından önce başıma gelenleri anlatayım:
Önce pandispanyayı yapayım dedim. Tarifi Burcu nun sayfasında. Fakat çıkan kek kenarları içe çökmüş, üzeri eğri büğrü bir kekti. (Sonra Hanimiş in sayfasında okudum kek kalıbının kenarlarının tırmanması için kalıbın kenarları yağlanmamalıymış)
Pandispanyayı nasıl işe yarar hale getirebilirim diye düşünürken kalpli kurabiye kalıpları gözüme çarptı. Onlarla pandispanyayı bir güzel kestim.
Sonra iç kremasını hazırladım. Onun tarifi de yine Pastacı Burcu dan. Kremalardan, muhallebi gibi olan pastacı kremasını seçtim. Güzel ve lezzetli bir krema oldu.
Kalpleri üç dilime böldüm. Aralarına kremayı sürdüm. Muz dilimleri ve çikolata parçaları koydum.
Şeker hamuru macerası ayrı bir hikaye: Şeker hamuru için malzemelerim tamdı ve kendim yapmaya kalktım. (Allahtan bir gün önceden denemiştim.) Onları yoğuracağım diye kan ter içinde kaldım. Her yer boya şeker ve macun kıvamındaki malzemleyle kaplıydı evde. Sonunda hatayı nerede yaptığımı buldum: Burcu basbas bağırıyordu;"şu marka çok ince çekilmiş pudra şekeri kullanın" diye. Ben gittim dr oetker marka market pudra şekeri kullandım. Şeker hamurunun içinde adeta kesme şeker gibi kaldı..
"Delimiyim ben " diyip gittim hazır şeker hamuru aldım. O da ayrı bir maceraydı. Ne sert şey o şeker hamuru öyle? Al takke ver külah birşeyler yaptım işte. Bütün bunları yaparken de sevgili Burcu & Burcu yu bir kez daha takdir ettim. Cidden çok zor ve zahmetli iş yapıyorlar, her babayiğidin harcı değil pasta işi.
Sonuçta, yamuk yumuk ilk pastalarım huzurlarınızda. Ama biliyorum ben iflah olmam, arkası gelir bunların:)
Not: Bütün bu emek zahmetin karşılığında üstündeki şeker hamurunu yemediğimizi de belirtmeliyim. Çok fazla boya, glikoz, şeker vs. Hiç gerek yok vücuda bunları sokmaya. Yani bütün bu emek zahmet sadece göz zevki için..